Dzieci i jod · Artykuł fachowy

Jod a mózg dziecka: Cichy niedobór, o którym rodzice nie słyszą

Dużo mówimy o cukrze, czasie przed ekranem i śnie. Ale jest jedna rzecz, która wpływa na rozwój mózgu dziecka, naukę i energię na bardzo podstawowym poziomie – i zbyt wiele dzieci jej nie otrzymuje: jod.

Aktualizacja 21 listopada 2025 Czas czytania: ok. 9 minut

Krótko podsumowując

  • Jod jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju mózgu u dzieci.
  • Łagodny do umiarkowanego niedobór jodu wiąże się z niższymi wynikami poznawczymi w wielu badaniach.
  • Badania z krajów nordyckich wskazują, że wiele dzieci i młodzieży ma spożycie jodu poniżej zalecanego – szczególnie w niektórych grupach ryzyka.
  • Główną przyczyną jest dieta – nie rodzice, którzy „coś robią źle”.
50% szacowany odsetek niemowląt w Europie, które mogą być narażone na niedobór jodu
6–10 punktów IQ mniej w populacjach z niedoborem jodu według metaanaliz
Wiele norweskich dzieci rzadko je białe ryby – ważne źródło jodu

Dlaczego jod jest tak ważny dla dzieci?

Jod jest niezbędny do produkcji hormonów tarczycy T3 i T4. Hormony te regulują metabolizm, ale są też kluczowe dla rozwoju mózgu – zwłaszcza w okresie prenatalnym i w dzieciństwie.

U dzieci jod wpływa między innymi na:

  • prawidłowy rozwój mózgu i układu nerwowego
  • funkcje poznawcze takie jak uwaga, uczenie się i pamięć
  • energię i inne procesy metaboliczne
  • prawidłowy wzrost

„Łagodny niedobór jodu pozostaje problemem dla funkcji poznawczych u dzieci.” – WHO i międzynarodowe środowiska naukowe

Jod, IQ i nauka – co pokazują badania?

Badania z ostatnich dziesięcioleci wykazały, że status jodu może mieć znaczenie dla rozwoju poznawczego dzieci. Nie chodzi tu o dramatyczne pojedyncze przypadki, lecz o niewielkie, systematyczne różnice w rozwoju mózgu na poziomie populacji.

  • Metaanalizy wykazały średnio 6–10 punktów IQ mniej w populacjach z niedoborem jodu w porównaniu z populacjami o wystarczającym statusie jodu.
  • Badania interwencyjne pokazały poprawę w niektórych wskaźnikach uwagi i rozwiązywania problemów po korekcie niedoboru jodu u dzieci w wieku szkolnym.
  • UNICEF i WHO określają niedobór jodu jako ważną, ale możliwą do zapobiegania przyczynę obniżonego potencjału poznawczego na świecie.

Jak jest w Norwegii

W Norwegii kilka badań wskazało, że niektóre grupy – zwłaszcza kobiety w wieku rozrodczym, młode dziewczęta i niektóre grupy dzieci – mogą mieć niskie spożycie jodu. To nie oznacza, że wszystkie dzieci mają niedobór jodu, ale wiele nie osiąga optymalnych poziomów względem zaleceń.

Norweskie ustalenia

  • Dzieci i młodzież, które jedzą mało białych ryb i produktów mlecznych, mają zwiększone ryzyko niskiego spożycia jodu.
  • Mleko, jogurt i chude ryby to jedne z najważniejszych źródeł jodu w norweskiej diecie.
  • Niektóre badania pokazują odpowiedni status jodu u małych dzieci, inne wskazują na ryzyko niedostatecznego spożycia w wybranych grupach.

W miarę jak dieta stopniowo oddala się od owoców morza i produktów mlecznych, spada też spożycie jodu. Dlatego status jodu to kwestia, którą rodzice muszą aktywnie rozważać – szczególnie dla rosnących dzieci.

Czerwone flagi u dzieci

Niedobór jodu rzadko daje wyraźne objawy na wczesnym etapie. Jednak istnieją pewne wzorce żywieniowe i zachowania, które mogą zwiększać ryzyko długotrwałego niedoboru jodu u dzieci.

  • Dzieci, które rzadko lub nigdy nie jedzą białych ryb.
  • Dzieci, które piją mało lub wcale mleka/jogurtu.
  • Diety roślinne lub bezmleczne bez kompensujących źródeł jodu.
  • Wybredne dzieci o bardzo jednostronnej diecie.
  • Częste korzystanie z gotowych dań, przekąsek lub innych „szybkich rozwiązań” zamiast zwykłych posiłków.

Powszechne nieporozumienia dotyczące jodu

  • „Dzieci zawsze dostają wystarczająco z jedzenia.” – dla wielu już tak nie jest.
  • „Jod dotyczy tylko metabolizmu.” – mózg i układ nerwowy szczególnie go potrzebują w okresach rozwoju.
  • „Dzieci mają wyraźne objawy, jeśli brakuje im jodu.” – łagodny niedobór może przebiegać bezobjawowo.
  • „Suplementy są tylko dla dorosłych.” – dzieci mogą potrzebować dostosowanych dawek przy niskim spożyciu.

Wiek i zapotrzebowanie

Zapotrzebowanie na jod różni się w zależności od wieku i fazy rozwoju.

  • 3–6 lat
  • 6–11 lat
  • 11–18 lat
  • Dorośli

Zarówno organizacje międzynarodowe, jak i europejskie zalecenia podkreślają znaczenie regularnego, codziennego spożycia jodu – szczególnie w okresach szybkiego wzrostu i rozwoju.

Znane sytuacje rodzicielskie

Możesz rozpoznać się w jednej lub kilku z tych sytuacji:

  • Dziecko, które odmawia jedzenia ryb.
  • Dziecko, które lubi tylko „suche” lub bardzo proste potrawy.
  • Nastolatek, który często pomija śniadanie.
  • Zajęta rodzina, w której posiłki są często szybkie i powtarzalne.
  • Dzieci, które piją mało mleka lub jogurtu w ciągu tygodnia.

Co mogą zrobić rodzice?

  • 1 Sprawdź, jak często dziecko faktycznie je białe ryby, mleko i jogurt w typowym tygodniu.
  • 2 Zwiększ naturalne źródła jodu tam, gdzie to możliwe i realistyczne dla rodziny.
  • 3 Rozważ suplementację jodu, jeśli dieta sama nie pokrywa zalecanego spożycia – szczególnie u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu.
  • 4 Myśl długoterminowo: regularne, wystarczające spożycie jodu jest ważniejsze niż „idealne” pojedyncze dni.
Kiedy dieta nie wystarcza

Proste, codzienne wsparcie jodem – dla dzieci i dorosłych

Dla rodzin, które rzadko jedzą białe ryby lub produkty mleczne, płynny suplement jodu może pomóc zapewnić stałe dostarczanie przez tydzień – bez konieczności całkowitej zmiany diety.

PureNordic Jod w kroplach jest opracowany w Norwegii z jodu pochodzącego z wodorostów i jodku potasu, w łagodnej, płynnej formie, łatwej do dawkowania zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.

Podsumowanie

Jod rzadko jest pierwszym tematem poruszanym na stacji zdrowia czy zebraniach rodziców. Jednak jest jednym z fundamentów, które mogą wpływać na naukę, energię i rozwój dziecka w dłuższej perspektywie.

Najważniejsze nie jest, czy wybierzesz rozwiązanie dietetyczne, suplementację czy kombinację obu. Najważniejsze, byś znał rolę jodu w prawidłowym rozwoju dziecka – i podejmował świadome decyzje.

Źródła i dalsza lektura

  1. Bougma K. i in. Iodine and Mental Development of Children 5 Years Old and Under. Nutrients. 2013.
  2. Qian M. i in. The effects of iodine on intelligence in children: a meta-analysis. Asia Pac J Clin Nutr. 2005.
  3. UNICEF. Iodine deficiency and child development .
  4. Medin A.C. i in. Iodine intake among children and adolescents in Norway. Public Health Nutrition. 2020.
  5. Aakre I. i in. Sufficient iodine status among Norwegian toddlers, but subgroups at risk. Food & Nutrition Research. 2018.
  6. Groufh-Jacobsen S. i in. National monitoring of iodine status in Norway. Food & Nutrition Research. 2023.
  7. IGN / Iodine Global Network. Global scorecards and regional reports on iodine status .